Η περόνη και η κνήμη είναι τα δύο μακριά οστά του κάτω ποδιού.Η περόνη, ή οστό της γάμπας, είναι ένα μικρό οστό που βρίσκεται στο εξωτερικό του ποδιού.Η κνήμη, ή η κνήμη, είναι το οστό που φέρει βάρος και βρίσκεται στο εσωτερικό του κάτω ποδιού.
Η περόνη και η κνήμη ενώνονται μεταξύ τους στις αρθρώσεις του γόνατος και του αστραγάλου.Τα δύο οστά βοηθούν στη σταθεροποίηση και υποστήριξη των μυών του αστραγάλου και του κάτω ποδιού.
Ένα κάταγμα περόνης χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα σπάσιμο στο οστό της περόνης.Μια ισχυρή πρόσκρουση, όπως η προσγείωση μετά από ένα άλμα εις ύψος ή οποιαδήποτε πρόσκρουση στην εξωτερική πλευρά του ποδιού, μπορεί να προκαλέσει κάταγμα.Ακόμη και η κύλιση ή το διάστρεμμα ενός αστραγάλου ασκεί πίεση στο οστό της περόνης, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα.
Περιεχόμενα αυτού του άρθρου:
Τύποι κατάγματος περόνης
Θεραπεία
Αποκατάσταση και φυσικοθεραπεία
Τύποι κατάγματος περόνης
Τα κατάγματα της περόνης μπορεί να συμβούν σε οποιοδήποτε σημείο του οστού και μπορεί να ποικίλλουν σε σοβαρότητα και τύπο.Οι τύποι κατάγματος περόνης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Lπχ οστά
Το οστό της περόνης είναι το μικρότερο από τα δύο οστά των ποδιών και μερικές φορές ονομάζεται οστό της γάμπας.
Τα κατάγματα του πλευρικού σφυρού συμβαίνουν όταν η περόνη έχει σπάσει στον αστράγαλο
Τα κατάγματα της περόνης εμφανίζονται στο άνω άκρο της περόνης στο γόνατο
Τα κατάγματα αποκόλλησης συμβαίνουν όταν ένα μικρό κομμάτι οστού που είναι προσαρτημένο σε έναν τένοντα ή έναν σύνδεσμο τραβιέται μακριά από το κύριο μέρος του οστού
Τα κατάγματα στρες περιγράφουν μια κατάσταση όπου η περόνη τραυματίζεται ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενου στρες, όπως το τρέξιμο ή η πεζοπορία
Τα κατάγματα της περόνης συμβαίνουν στο μεσαίο τμήμα της περόνης μετά από τραυματισμό όπως ένα άμεσο χτύπημα στην περιοχή
Ένα κάταγμα περόνης μπορεί να οφείλεται σε πολλούς διαφορετικούς τραυματισμούς.Συσχετίζεται συνήθως με έναν τυλιγμένο αστράγαλο, αλλά μπορεί επίσης να οφείλεται σε μια άβολη προσγείωση, μια πτώση ή ένα άμεσο χτύπημα στο εξωτερικό κάτω πόδι ή στον αστράγαλο.
Τα κατάγματα της περόνης είναι κοινά σε αθλήματα, ειδικά εκείνα που περιλαμβάνουν τρέξιμο, άλμα ή γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ποδόσφαιρο.
Συμπτώματα
Ο πόνος, το πρήξιμο και η ευαισθησία είναι μερικά από τα πιο κοινά σημεία και συμπτώματα ενός κατάγματος περόνης.Άλλα σημεία και συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Αδυναμία αντοχής βάρους στο τραυματισμένο πόδι
Αιμορραγία και μώλωπες στο πόδι
Ορατή παραμόρφωση
Μούδιασμα και ψυχρότητα στο πόδι
Τρυφερό στην αφή
Διάγνωση
Τα άτομα που έχουν τραυματιστεί στο πόδι τους και παρουσιάζουν κάποιο από τα συμπτώματα θα πρέπει να συμβουλευτούν γιατρό για διάγνωση.Τα ακόλουθα βήματα προκύπτουν κατά τη διαδικασία της διάγνωσης:
Φυσική εξέταση: Θα γίνει ενδελεχής εξέταση και ο γιατρός θα αναζητήσει τυχόν εμφανείς παραμορφώσεις
Ακτινογραφία: Χρησιμοποιούνται για να δούμε το κάταγμα και να δούμε εάν κάποιο οστό έχει μετατοπιστεί
Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI): Αυτός ο τύπος εξέτασης παρέχει μια πιο λεπτομερή σάρωση και μπορεί να δημιουργήσει λεπτομερείς εικόνες των εσωτερικών οστών και των μαλακών ιστών
Μπορεί να παραγγελθούν σαρώσεις οστών, υπολογιστική τομογραφία (CT) και άλλες εξετάσεις για να γίνει πιο ακριβής διάγνωση και να κριθεί η σοβαρότητα του κατάγματος της περόνης.
Θεραπεία
κάταγμα περόνης
Τα απλά και σύνθετα κατάγματα περόνης ταξινομούνται ανάλογα με το αν το δέρμα έχει σπάσει ή το οστό είναι εκτεθειμένο.
Η θεραπεία για ένα κάταγμα περόνης μπορεί να ποικίλλει και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο σοβαρό είναι το σπάσιμο.Ένα κάταγμα ταξινομείται ως ανοιχτό ή κλειστό.
Ανοιχτό κάταγμα (σύνθετο κάταγμα)
Σε ένα ανοιχτό κάταγμα, είτε το οστό διαπερνά το δέρμα και μπορεί να φανεί είτε μια βαθιά πληγή εκθέτει το οστό μέσω του δέρματος.
Τα ανοιχτά κατάγματα είναι συχνά αποτέλεσμα τραύματος υψηλής ενέργειας ή άμεσου χτυπήματος, όπως πτώση ή σύγκρουση με κινητήρα.Αυτός ο τύπος κατάγματος μπορεί επίσης να συμβεί έμμεσα, όπως με έναν τύπο τραυματισμού με συστροφή υψηλής ενέργειας.
Η δύναμη που απαιτείται για την πρόκληση αυτών των τύπων καταγμάτων σημαίνει ότι οι ασθενείς θα υποστούν συχνά επιπλέον τραυματισμούς.Ορισμένοι τραυματισμοί μπορεί να είναι δυνητικά απειλητικοί για τη ζωή.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, υπάρχει 40 έως 70 τοις εκατό ποσοστό σχετικού τραύματος σε άλλα σημεία του σώματος.
Οι γιατροί θα αντιμετωπίσουν άμεσα τα ανοιχτά κατάγματα της περόνης και θα αναζητήσουν τυχόν άλλους τραυματισμούς.Θα χορηγηθούν αντιβιοτικά για την πρόληψη της μόλυνσης.Εάν είναι απαραίτητο, θα δοθεί επίσης εμβόλιο τετάνου.
Η πληγή θα καθαριστεί σχολαστικά, θα εξεταστεί, θα σταθεροποιηθεί και στη συνέχεια θα καλυφθεί ώστε να επουλωθεί.Μια ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική στερέωση με πλάκα και βίδες μπορεί να είναι απαραίτητη για τη σταθεροποίηση του κατάγματος.Εάν τα οστά δεν ενώνονται, μπορεί να είναι απαραίτητο ένα οστικό μόσχευμα για την προώθηση της επούλωσης.
Κλειστό κάταγμα (απλό κάταγμα)
Σε ένα κλειστό κάταγμα, το οστό σπάει, αλλά το δέρμα παραμένει ανέπαφο
Ο στόχος της θεραπείας των κλειστών καταγμάτων είναι να επαναφέρει το οστό στη θέση του, να ελέγξει τον πόνο, να δώσει χρόνο στο κάταγμα να επουλωθεί, να αποτρέψει τις επιπλοκές και να αποκαταστήσει την κανονική λειτουργία.Η θεραπεία ξεκινά με την ανύψωση του ποδιού.Ο πάγος χρησιμοποιείται για να ανακουφίσει τον πόνο και να μειώσει το πρήξιμο.
Εάν δεν απαιτείται χειρουργική επέμβαση, χρησιμοποιούνται πατερίτσες για κινητικότητα και συνιστάται νάρθηκας, γύψος ή μπότα βάδισης κατά τη διάρκεια της επούλωσης.Μόλις η περιοχή επουλωθεί, τα άτομα μπορούν να τεντώσουν και να ενισχύσουν τις εξασθενημένες αρθρώσεις με τη βοήθεια ενός φυσιοθεραπευτή.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι χειρουργικής επέμβασης εάν ο ασθενής τις απαιτεί:
Η κλειστή ανάταξη περιλαμβάνει την ευθυγράμμιση του οστού πίσω στην αρχική του θέση χωρίς να χρειάζεται να γίνει μια τομή στο σημείο του κατάγματος
Η ανοιχτή ανάταξη και η εσωτερική στερέωση ευθυγραμμίζουν εκ νέου το σπασμένο οστό στην αρχική του θέση χρησιμοποιώντας εξοπλισμό όπως πλάκες, βίδες και ράβδους
Ο αστράγαλος θα τοποθετηθεί σε γύψο ή μπότα κατάγματος μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία επούλωσης.
Αποκατάσταση και φυσικοθεραπεία
Αφού βρίσκονται σε γύψο ή νάρθηκα για αρκετές εβδομάδες, οι περισσότεροι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι το πόδι τους είναι αδύναμο και οι αρθρώσεις τους δύσκαμπτες.Οι περισσότεροι ασθενείς θα χρειαστούν κάποια φυσική αποκατάσταση για να βεβαιωθούν ότι το πόδι τους θα ανακτήσει πλήρη δύναμη και ευλυγισία.
φυσικοθεραπεία
Μπορεί να απαιτηθεί κάποια φυσικοθεραπεία για να ανακτήσει την πλήρη δύναμη στο πόδι ενός ατόμου.
Ένας φυσιοθεραπευτής θα αξιολογήσει κάθε άτομο ξεχωριστά για να καθορίσει το καλύτερο σχέδιο θεραπείας.Ο θεραπευτής μπορεί να λάβει αρκετές μετρήσεις για να κρίνει την κατάσταση του ατόμου.Οι μετρήσεις περιλαμβάνουν:
Εύρος κίνησης
Δύναμη
Χειρουργική αξιολόγηση ουλώδους ιστού
Πώς ο ασθενής περπατά και αντέχει βάρος
Πόνος
Η φυσικοθεραπεία ξεκινά συνήθως με ασκήσεις ενδυνάμωσης και κινητικότητας του αστραγάλου.Μόλις ο ασθενής είναι αρκετά δυνατός για να βάλει βάρος στην τραυματισμένη περιοχή, οι ασκήσεις βάδισης και βηματισμού είναι συνηθισμένες.Η ισορροπία είναι ένα ζωτικό μέρος για την ανάκτηση της ικανότητας να περπατάς χωρίς βοήθεια.Οι ασκήσεις σανίδας Wobble είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να εργαστείτε στην ισορροπία.
Σε πολλούς ανθρώπους δίνονται ασκήσεις που μπορούν να κάνουν στο σπίτι για να βοηθήσουν περαιτέρω στη διαδικασία επούλωσης.
Μακροπρόθεσμη ανάκαμψη
Η σωστή θεραπεία και αποκατάσταση υπό την επίβλεψη γιατρού αυξάνει την πιθανότητα το άτομο να ανακτήσει πλήρως τη δύναμη και την κίνηση.Για την πρόληψη καταγμάτων περόνης στο μέλλον, τα άτομα που συμμετέχουν σε αθλήματα υψηλού κινδύνου θα πρέπει να φορούν τον κατάλληλο εξοπλισμό ασφαλείας.
Οι άνθρωποι μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο κατάγματος με:
Φορώντας κατάλληλα υποδήματα
Ακολουθώντας μια δίαιτα γεμάτη με τροφές πλούσιες σε ασβέστιο όπως γάλα, γιαούρτι και τυρί για να βοηθήσετε στην οικοδόμηση της αντοχής των οστών
Κάνοντας ασκήσεις που φέρνουν βάρος για να βοηθήσουν στην ενδυνάμωση των οστών
Πιθανές επιπλοκές
Οι σπασμένες περόνες συνήθως επουλώνονται χωρίς περαιτέρω προβλήματα, αλλά είναι πιθανές οι ακόλουθες επιπλοκές:
Εκφυλιστική ή τραυματική αρθρίτιδα
Μη φυσιολογική παραμόρφωση ή μόνιμη αναπηρία του αστραγάλου
Μακροχρόνιος πόνος
Μόνιμη βλάβη στο νεύρο και στα αιμοφόρα αγγεία γύρω από την άρθρωση του αστραγάλου
Μη φυσιολογική συσσώρευση πίεσης στους μύες γύρω από τον αστράγαλο
Χρόνιο οίδημα του άκρου
Τα περισσότερα κατάγματα της περόνης δεν έχουν σοβαρές επιπλοκές.Μέσα σε λίγες εβδομάδες έως αρκετούς μήνες, οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως και μπορούν να συνεχίσουν τις κανονικές τους δραστηριότητες.
Ώρα δημοσίευσης: Αύγ-31-2017