1,5 zelfborende schroef

Platen met ultralaag profiel, afgeschuinde randen en breed plaatprofiel bieden vrijwel geen voelbaarheid.Verkrijgbaar in veel meer aangepaste lengtes.

Voordelen van schroeven van titaniumlegering:

1. Hoge sterkte.De dichtheid van titanium is 4,51 g/cm³, hoger dan die van aluminium en lager dan die van staal, koper en nikkel, maar de sterkte is veel hoger dan die van andere metalen.Schroef gemaakt van titaniumlegering is licht en sterk.
2. Goede corrosieweerstand, titanium en titaniumlegering in veel media zijn zeer stabiel, schroeven van titaniumlegering kunnen worden toegepast in een verscheidenheid aan gemakkelijk corrosieve omgevingen.
3. Goede hittebestendigheid en lage temperatuurbestendigheid. Schroeven van titaniumlegering kunnen werken bij temperaturen tot 600 ° C en minus 250 ° C, en kunnen hun vorm behouden zonder te veranderen.
4. Niet-magnetisch, niet-giftig. Titanium is een niet-magnetisch metaal en wordt niet gemagnetiseerd in zeer hoge magnetische velden. Niet alleen niet-giftig en goed compatibel met het menselijk lichaam.
5. Sterke anti-dempingsprestaties. Vergeleken met staal en koper heeft titanium de langste trillingsdempingstijd na mechanische trillingen en elektrische trillingen. Deze prestatie kan worden gebruikt als stemvorken, trillingscomponenten van medische ultrasone slijpmachines en trillingsfilms van geavanceerde audioluidsprekers .

Draadontwerp voor snel starten van de schroef en laag insteekmoment.Ruime keuze aan platen en gaas, inclusief mastoïde en temporale gazen, en braamgatafdekkingen voor shunts.

Hoe strakker de schroef, hoe beter?

Schroeven worden vaak gebruikt bij orthopedische chirurgie om de fractuurplaats samen te drukken, de plaat aan het bot te bevestigen en het bot aan het interne of externe fixatieframe te bevestigen. De druk die wordt uitgeoefend om de schroef in het bot te drukken, is evenredig met het koppel dat wordt uitgeoefend door de chirurg.

Naarmate de koppelkracht echter toeneemt, verkrijgt de schroef de maximale koppelkracht (Tmax), waarna de houdkracht van de schroef op het bot wordt verminderd en deze over een kleine afstand wordt uitgetrokken. Uittrekkracht (POS) is de spanning om de schroef uit het bot te draaien.Het wordt vaak gebruikt als parameter om de houdkracht van de schroef te meten. Momenteel is de relatie tussen het maximale koppel en de uittrekkracht nog onbekend.

Klinisch gezien brengen orthopedisch chirurgen de schroef gewoonlijk in met ongeveer 86% Tmax. Cleek et al.ontdekte dat het inbrengen van een schroef van 70% Tmax op het scheenbeen van schapen de maximale POS zou kunnen bereiken, wat aangeeft dat er klinisch sprake zou kunnen zijn van overmatige torsiekracht, wat de stabiliteit van de fixatie zou verminderen.

Een recente studie van het opperarmbeen bij menselijke kadavers door Tankard et al.ontdekte dat de maximale POS werd verkregen bij 50% Tmax. De belangrijkste redenen voor de verschillen in de bovenstaande resultaten kunnen de inconsistentie van de gebruikte monsters en de verschillende meetstandaarden zijn.

Daarom hebben Kyle M. Rose et al.uit de Verenigde Staten hebben de relatie tussen verschillende Tmax en POS gemeten door middel van schroeven die in het scheenbeen van menselijke kadavers zijn geplaatst, en analyseerden ook de relatie tussen Tmax en BMD en de corticale botdikte. Het artikel is onlangs gepubliceerd in Techniques in Orthopaedics. De resultaten laten zien dat de maximale en vergelijkbare POS kan worden verkregen bij 70% en 90% Tmax met schroefkoppel, en de POS van 90% Tmax schroefkoppel is aanzienlijk groter dan die van 100% Tmax.Er was geen verschil in BMD en corticale dikte tussen de tibiagroepen, en er was geen correlatie tussen Tmax en de bovengenoemde twee. Daarom mag de chirurg in de klinische praktijk de schroef niet met de maximale torsiekracht aandraaien, maar met een licht koppel. minder dan Tmax.Hoewel 70% en 90%Tmax een vergelijkbare POS kunnen bereiken, zijn er nog steeds enkele voordelen aan het te vast aandraaien van de schroef, maar het koppel mag niet hoger zijn dan 90%, anders wordt het fixatie-effect beïnvloed.

Bron: De relatie tussen het inbrengkoppel en de uittrekkracht van chirurgische schroeven. Technieken in de orthopedie: juni 2016 - deel 31 - nummer 2 - p. 137–139.