Het kuitbeen en het scheenbeen zijn de twee lange botten van het onderbeen.Het kuitbeen, of kuitbeen, is een klein bot dat zich aan de buitenkant van het been bevindt.Het scheenbeen, of scheenbeen, is het gewichtdragende bot en bevindt zich aan de binnenkant van het onderbeen.
De fibula en de tibia komen samen bij de knie- en enkelgewrichten.De twee botten helpen de enkel- en onderbeenspieren te stabiliseren en ondersteunen.
Een kuitbeenfractuur wordt gebruikt om een breuk in het kuitbeenbot te beschrijven.Een krachtige impact, zoals een landing na een hoge sprong of een impact op de buitenkant van het been, kan een breuk veroorzaken.Zelfs het rollen of verstuiken van een enkel zet het kuitbeen onder druk, wat tot een breuk kan leiden.
Inhoud van dit artikel:
Soorten kuitbeenfracturen
Behandeling
Revalidatie en fysiotherapie
Soorten kuitbeenfracturen
Kuitbeenfracturen kunnen op elk punt van het bot voorkomen en kunnen variëren in ernst en type.Soorten fibulafracturen omvatten het volgende:
Lbijvoorbeeld botten
Het kuitbeen is het kleinste van de twee beenbotten en wordt ook wel het kuitbeen genoemd.
Laterale malleolusfracturen ontstaan wanneer de fibula bij de enkel gebroken is
Kuitbeenkopfracturen komen voor aan het bovenste uiteinde van de fibula bij de knie
Avulsiefracturen treden op wanneer een klein stukje bot dat aan een pees of ligament is bevestigd, wordt weggetrokken van het grootste deel van het bot
Stressfracturen beschrijven een situatie waarbij de fibula gewond raakt als gevolg van herhaalde stress, zoals hardlopen of wandelen
Fibulaire schachtfracturen treden op in het middengedeelte van de fibula na een blessure, zoals een directe klap op het gebied
Een kuitbeenfractuur kan het gevolg zijn van veel verschillende verwondingen.Het wordt vaak geassocieerd met een opgerolde enkel, maar kan ook te wijten zijn aan een lastige landing, een val of een directe klap op het buitenste onderbeen of de enkel.
Kuitbeenfracturen komen vaak voor bij sporten, vooral bij sporten waarbij rennen, springen of snelle richtingsveranderingen betrokken zijn, zoals voetbal, basketbal en voetbal.
Symptomen
Pijn, zwelling en gevoeligheid zijn enkele van de meest voorkomende tekenen en symptomen van een gebroken kuitbeen.Andere tekenen en symptomen zijn onder meer:
Onvermogen om gewicht te dragen op het gewonde been
Bloedingen en blauwe plekken in het been
Zichtbare misvorming
Gevoelloosheid en koude in de voet
Gevoelig bij aanraking
Diagnose
Mensen die hun been hebben verwond en een van de symptomen ervaren, moeten een arts raadplegen voor een diagnose.Tijdens het diagnoseproces vinden de volgende stappen plaats:
Lichamelijk onderzoek: Er wordt een grondig onderzoek uitgevoerd en de arts zal op zoek gaan naar eventuele merkbare misvormingen
Röntgenfoto: Deze worden gebruikt om de breuk te zien en om te zien of een bot is verplaatst
Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI): dit type test biedt een meer gedetailleerde scan en kan gedetailleerde beelden genereren van de inwendige botten en zachte weefsels
Botscans, computertomografie (CT) en andere tests kunnen worden besteld om een nauwkeurigere diagnose te stellen en de ernst van de fibulafractuur te beoordelen.
Behandeling
gebroken kuitbeen
Eenvoudige en samengestelde kuitbeenfracturen worden geclassificeerd afhankelijk van het feit of de huid gebroken is of het bot blootligt.
De behandeling van een fibulafractuur kan variëren en hangt sterk af van hoe ernstig de breuk is.Een breuk wordt geclassificeerd als open of gesloten.
Open fractuur (samengestelde breuk)
Bij een open fractuur steekt het bot door de huid en is zichtbaar, of een diepe wond legt het bot door de huid bloot.
Open fracturen zijn vaak het gevolg van een hoogenergetisch trauma of een directe klap, zoals een val of een botsing met een motorvoertuig.Dit type fractuur kan ook indirect optreden, zoals bij een letsel met hoge energie.
De kracht die nodig is om dit soort fracturen te veroorzaken, betekent dat patiënten vaak extra verwondingen oplopen.Sommige verwondingen kunnen mogelijk levensbedreigend zijn.
Volgens de American Academy of Orthopaedic Surgeons is er elders in het lichaam sprake van 40 tot 70 procent van de daarmee samenhangende trauma's.
Artsen zullen open fibulafracturen onmiddellijk behandelen en op zoek gaan naar eventuele andere verwondingen.Antibiotica zullen worden toegediend om infectie te voorkomen.Indien nodig wordt ook een tetanusprik gegeven.
De wond wordt grondig gereinigd, onderzocht, gestabiliseerd en vervolgens afgedekt zodat deze kan genezen.Een open reductie en interne fixatie met plaat en schroeven kunnen nodig zijn om de fractuur te stabiliseren.Als de botten zich niet verenigen, kan een bottransplantaat nodig zijn om de genezing te bevorderen.
Gesloten fractuur (eenvoudige fractuur)
Bij een gesloten fractuur wordt het bot gebroken, maar blijft de huid intact
Het doel van de behandeling van gesloten fracturen is om het bot weer op zijn plaats te krijgen, de pijn onder controle te houden, de fractuur de tijd te geven om te genezen, complicaties te voorkomen en de normale functie te herstellen.De behandeling begint met het optillen van het been.IJs wordt gebruikt om de pijn te verlichten en de zwelling te verminderen.
Als er geen operatie nodig is, worden krukken gebruikt voor mobiliteit en wordt een beugel, gipsverband of loopschoen aanbevolen terwijl de genezing plaatsvindt.Zodra het gebied is genezen, kunnen individuen de verzwakte gewrichten strekken en versterken met de hulp van een fysiotherapeut.
Er zijn twee hoofdtypen operaties als een patiënt deze nodig heeft:
Bij gesloten reductie wordt het bot opnieuw uitgelijnd naar de oorspronkelijke positie, zonder dat er een incisie op de plaats van de fractuur hoeft te worden gemaakt
Open reductie en interne fixatie brengen het gebroken bot terug naar zijn oorspronkelijke positie met behulp van hardware zoals platen, schroeven en staven
De enkel wordt in een gips- of breuklaars geplaatst totdat het genezingsproces is voltooid.
Revalidatie en fysiotherapie
Na een aantal weken in het gips of spalk te hebben gezeten, merken de meeste mensen dat hun been zwak is en hun gewrichten stijf.De meeste patiënten zullen enige fysieke revalidatie nodig hebben om ervoor te zorgen dat hun been weer volledige kracht en flexibiliteit krijgt.
fysiotherapie
Enige fysiotherapie kan nodig zijn om de volledige kracht in het been van een persoon te herstellen.
Een fysiotherapeut zal elke persoon individueel beoordelen om het beste behandelplan te bepalen.De therapeut kan verschillende metingen uitvoeren om de toestand van het individu te beoordelen.Metingen omvatten:
Bewegingsbereik
Kracht
Chirurgische beoordeling van littekenweefsel
Hoe de patiënt loopt en gewicht draagt
Pijn
Fysiotherapie begint meestal met enkelversterking en mobiliteitsoefeningen.Zodra de patiënt sterk genoeg is om het gewonde gebied te belasten, zijn loop- en stapoefeningen gebruikelijk.Evenwicht is een essentieel onderdeel van het herwinnen van het vermogen om zonder hulp te lopen.Wobble board-oefeningen zijn een geweldige manier om aan balans te werken.
Veel mensen krijgen oefeningen mee die ze thuis kunnen doen om het genezingsproces verder te helpen.
Herstel op lange termijn
Een goede behandeling en revalidatie onder toezicht van een arts vergroot de kans dat de persoon weer volledig op kracht en beweging komt.Om fibulafracturen in de toekomst te voorkomen, moeten personen die deelnemen aan risicosporten de juiste veiligheidsuitrusting dragen.
Mensen kunnen hun fractuurrisico verminderen door:
Het dragen van geschikt schoeisel
Het volgen van een dieet vol calciumrijk voedsel zoals melk, yoghurt en kaas om de botsterkte te helpen opbouwen
Gewichtdragende oefeningen doen om de botten te versterken
Mogelijke complicaties
Gebroken fibula’s genezen doorgaans zonder verdere problemen, maar de volgende complicaties zijn mogelijk:
Degeneratieve of traumatische artritis
Abnormale misvorming of blijvende invaliditeit van de enkel
Pijn op lange termijn
Blijvende schade aan de zenuwen en bloedvaten rond het enkelgewricht
Abnormale drukopbouw in de spieren rond de enkel
Chronische zwelling van de extremiteit
De meeste fracturen van het kuitbeen veroorzaken geen ernstige complicaties.Binnen een paar weken tot enkele maanden herstellen de meeste patiënten volledig en kunnen ze hun normale activiteiten voortzetten.
Posttijd: 31 augustus 2017