orthognathic 0.6 แผ่น L ทางกายวิภาค

เส้นสลักบนรากฟันเทียมเพิ่มขึ้นทีละ 1 มม. ช่วยให้มองเห็นการดัดงอของเพลตได้

ความผิดปกติของช่องปากและใบหน้าขากรรไกร หมายถึง ขนาดและรูปร่างของกระดูกขากรรไกรที่ผิดปกติซึ่งเกิดจากพัฒนาการของกระดูกขากรรไกรที่ผิดปกติ ความสัมพันธ์ที่ผิดปกติระหว่างกระดูกขากรรไกรบนและขากรรไกรล่าง และความสัมพันธ์กับกระดูกกะโหลกศีรษะใบหน้าอื่นๆ ตลอดจนความสัมพันธ์ที่ผิดปกติระหว่างกระดูกขากรรไกรและขากรรไกรล่าง ฟัน การทำงานที่ผิดปกติของระบบช่องปากและขากรรไกร และสัณฐานวิทยาของใบหน้าที่ผิดปกติ วัตถุประสงค์ของการผ่าตัดขากรรไกรเพื่อแก้ไขฟันที่อยู่ผิดตำแหน่ง ปรับส่วนโค้งของฟันที่ไม่สอดคล้องกันและความสัมพันธ์ระหว่างฟันกับขากรรไกร ขจัดสิ่งรบกวนระหว่างฟันและขากรรไกร การจัดฟันและขจัดความเอียงของฟันเพื่อชดเชยเพื่อให้สามารถเคลื่อนย้ายส่วนของกระดูกที่บากไปยังตำแหน่งแก้ไขที่ออกแบบไว้ได้อย่างราบรื่น และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างฟันและขากรรไกร

ในช่วงต้นปี 1928 โฟชาร์ดพยายามแก้ไขการเคลื่อนของฟันซี่เดียวด้วยที่หนีบฟัน แต่การผ่าตัดรักษาฟันกระดูกและความผิดปกติของขากรรไกรได้รับการพัฒนาโดย Hullihen ในปี 1848 และรายงานครั้งแรกในปี 1849 นับแต่นั้นมา แม้ว่านักวิชาการหลายคนจะพยายามแล้วก็ตาม เพื่อสำรวจและปรับปรุงผลการรักษาไม่เหมาะนักเนื่องจากเทคโนโลยีและระดับทางการแพทย์ที่จำกัดในขณะนั้น ดังนั้นในอีก 100 ปีข้างหน้า การรักษาความผิดปกติทางทันตกรรมและใบหน้าขากรรไกรจะดำเนินไปอย่างช้าๆ จนกระทั่งช่วงปลายทศวรรษ 1950 โดยมีการพัฒนาของ วิสัญญีวิทยา การผ่าตัดขั้นพื้นฐาน กายวิภาคศาสตร์ประยุกต์ และเครื่องมือผ่าตัดพิเศษ การผ่าตัดแก้ไขความพิการทางทันตกรรมและใบหน้าขากรรไกรมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว

ในปี 1957 Trauner และ Obwegeser รายงานเป็นครั้งแรกว่า Dal Pony (1961) ได้มีการปรับปรุงการผ่าตัดกระดูกขากรรไกรแยกส่วนโดยใช้วิธีการในช่องปาก ซึ่งถือเป็นก้าวใหม่ของการผ่าตัดรักษาความผิดปกติของใบหน้าขากรรไกร นับตั้งแต่ปี 1970 เป็นต้นมา เนื่องจาก Bell และความพยายามของนักวิชาการหลายคนในขากรรไกรของขากรรไกรและเนื้อเยื่อระบบการจัดหาเลือดของกายวิภาคศาสตร์ประยุกต์และการตัดการจัดหาเลือดกระดูกหลังจากการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกของความก้าวหน้า วางเพิ่มเติมพื้นฐานทางชีววิทยาของสมัยใหม่คือการผ่าตัดขากรรไกรเพื่อให้บรรลุแต่ละฟัน - - การปลูกถ่ายกระดูกเชิงกรานเหนียวของการโยกย้ายเนื้อเยื่อเชิงซ้อนเป็นพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์และรับประกันความสำเร็จ นอกจากนี้ การจัดตั้งหลักการของการรักษาแบบผสมผสานระหว่างการผ่าตัดและทันตกรรมจัดฟันทำให้การผ่าตัดรักษาความผิดปกติทางทันตกรรมและใบหน้าขากรรไกรล่างสมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น และเข้าสู่กระบวนการอย่างแท้จริง ยุคใหม่ของการผสมผสานฟังก์ชันเข้ากับสัณฐานวิทยา

เนื่องจากการผ่าตัดรักษาผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางทันตกรรมและใบหน้าขากรรไกรบนควรขึ้นอยู่กับความผิดปกติและข้อกำหนดในการรักษา จึงควรตัดส่วนที่ซับซ้อนของทันตกรรมและกระดูกออกและย้ายเพื่อสร้างความสัมพันธ์เชิงพื้นที่และการทำงานของโครงสร้างทางทันตกรรมและใบหน้าขากรรไกรปกติสามมิติขึ้นมาใหม่ และเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ด้านความงามที่น่าพอใจของใบหน้าขากรรไกร ดังนั้น แผนการรักษา ฟัน การปรับความสัมพันธ์ ตำแหน่งรอยบากของกระดูก ทิศทางและระยะห่างของการเคลื่อนไหวของกระดูก และการเลือกแผนการผ่าตัด ทั้งหมดควรจะเป็น พิจารณาและออกแบบอย่างถูกต้องก่อนการผ่าตัด และควรคาดการณ์ผลการรักษาที่คาดหวังของแผนที่เลือกไว้ก่อนการผ่าตัด

การผ่าตัดขากรรไกรใช้เพื่อแก้ไขความผิดปกติในการทำงานหรือความผิดปกติทางสัณฐานวิทยาของใบหน้าที่เกิดจากขนาดและรูปร่างของกระดูกขากรรไกรที่ผิดปกติซึ่งเกิดจากการพัฒนาของกระดูกขากรรไกร รวมถึงความสัมพันธ์ที่ผิดปกติระหว่างขนาดและรูปร่างของขากรรไกรกับกระดูกใบหน้าอื่น ๆ อาจจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดเพื่อปรับปรุงลักษณะใบหน้า เช่น การยื่นออกมาของถุงลมด้านหน้าอย่างรุนแรง (ฟันซี่) การยื่นออกมาของถุงลมด้านหน้าส่วนล่าง (ฟันเกิน) การเปิดกรามด้านหน้าขนาดใหญ่ และการเบี่ยงเบนของกระดูกอย่างรุนแรง