Kilitli maksillofasiyal mini dikdörtgen plak

Kilitleme plakası, kilitleme dişli deliğine sahip bir kırık tespit cihazıdır. Kilitleme plakası, kemiğin plakaya daha sıkı bağlanmasını sağlayarak ampute uzuvun yeniden konumlandırma sonrasında daha stabil olmasını sağlar.

Kilit plakları ilk olarak 20 yıl önce omurga ve çene-yüz cerrahisinde kırıkları stabilize ederken geniş yumuşak doku diseksiyonunu ve yaralanmayı azaltmak için kullanıldı.

Kilitleme plakası, dişli başlı bir vida takıldığında plakanın bir Açı sabitleme cihazı görevi gördüğü, dişli delikleri olan bir kırık sabitleme cihazıdır. Farklı vida yerleştirme için hem kilitleme hem de kilitlemesiz delikler sağlanabilir. sabit (sabit) bir açılı vida veya cıvataya vidalanabilir, esasen bir kilitleme plakasıdır. Çelik plakanın sabitlenmesi, bağlantıyı gerçekleştirmek için kemik sürtünmesine bağlı değildir, tamamen çelik plakanın kendisinin kilitleme yapısına bağlıdır. Çelik plaka ile kemik yüzeyi arasında belirli bir boşluk bırakılabilir, bu da çelik plaka ile kemik arasındaki yoğun temasın olumsuz etkisini ortadan kaldırır ve kan akışını, periosteumun büyümesini ve iyileşmesini büyük ölçüde artırır. Aradaki ana biyomekanik fark geleneksel çelik plaka ve geleneksel çelik plaka arasındaki fark, ikincisinin kemiği sıkıştırmak için kemik-plaka arayüzündeki sürtünme kuvvetine dayanmasıdır.

Kilitleme vidası kendinden kılavuzlu vidadır ve kılavuz çekmeden veya kemik matkabı olmadan kullanılabilir. Çelik plaka ile kemik korteksi arasında basınç yoktur, dolayısıyla periosteumun kan akışını korumak için periosteum üzerinde basınç yoktur. Cerrahi teknik açısından, minimal invaziv operasyonun gereksinimlerini karşılayabilir ve kırığın lokal kan akışını iyi bir şekilde koruyabilir, böylece kemik grefti operasyonuna gerek kalmaz. İç sabitleme iskelesi elastiktir.Yükün varlığında kırık blokları arasında kallus oluşumuna ve kırık iyileşmesine yardımcı olan stres uyarımı vardır.

Çene kırığı sonrası esas olarak redüksiyon ve fiksasyon yapılır. Çene kırığı redüksiyonunun önemli belirtisi üst ve alt dişlerin normal oklüzal ilişkisinin yani dişlerin kapsamlı temas ilişkisinin yeniden sağlanmasıdır. Aksi takdirde çiğneme fonksiyonunun iyileşmesini etkileyecektir. kırık iyileşmesinden sonra. Üç yaygın sıfırlama yöntemi vardır:

1. Manipülatif redüksiyon: Çene kırığının erken evresinde, kırık segmenti nispeten aktiftir ve yer değiştirmiş kırık segmenti elle normal pozisyona döndürülebilir.

2.Traksiyon azaltılması: Çene kırığı sonrasında, uzun bir süre sonra (maksillada üç haftadan fazla, mandibulada dört haftadan fazla), kırıkta fibröz doku iyileşmesinin bir kısmı vardır, manuel redüksiyon başarılı olmaz, çekiş azaltma yöntemi kullanılabilir. Mandibular kırık çok amaçlı çene çekişi, mandibular kemikte, alt bölüm dental ark splintinin yerleştirilmesinin kırık bölümünün yer değiştirmesine ve daha sonra dental ark splinti ile maksiller arasına bir ile yer değiştirmesine sahiptir. elastik çekiş için küçük lastik bant, böylece yavaş yavaş normal oklüzal ilişkiyi geri yükler. Maksiller kırıktan sonra, kırık segmenti geriye doğru kayarsa, diş arkı splinti maksiller dişlerin üzerine yerleştirilebilir ve metal braketli bir alçı başlık takılabilir. kafasına yapılmıştır.Dental ark splinti ile metal braket arasında elastik çekiş yapılabilir, böylece maksiller kırık segmenti öne doğru döndürülebilir. Büyük çekiş kuvvetine ihtiyaç duyulduğunda yatay yerçekimi çekişi de kullanılabilir.

3.Açık redüksiyon: Açık redüksiyonun endikasyonları geniştir. Açık redüksiyon, kırık segmenti uzun süre yer değiştirdiğinde, fibröz iyileşme veya kemik dizilim bozukluğu iyileşmesi olduğunda ve redüksiyonun manipülasyon veya traksiyonla sağlanamadığı durumlarda yapılmalıdır. Kırığın kırık uçları arasındaki çıkık iyileşmesinde oluşan fibröz doku eksize edilir veya nasır kesilerek uzaklaştırılır ve çene yeniden disseke edilerek normal pozisyonuna getirilir. Açık redüksiyon genellikle taze kırıklarda veya zor açık kırıklarda kullanılır. manuel redüksiyonda veya redüksiyon sonrası kararsızlıkta.