çene-yüz travması mikro X plakası

Ağız, çene ve yüz yaralanmaları genellikle iş kaynaklı yaralanmalar, spor yaralanmaları, trafik kazaları ve hayattaki kaza sonucu yaralanmalardan kaynaklanmaktadır.Çene yüz bölgesinin kan dolaşımı zengindir, beyne ve boyuna bağlıdır, solunum yolu ve sindirim sisteminin başlangıcıdır. Çene yüz kemikleri ve kavite sinüsleri daha fazladır.Çene kemiğine bağlı dişler vardır ve dil ağız içinde bulunur. Yüzde yüz kasları ve yüz sinirleri vardır; Temporomandibular eklem ve tükürük bezleri; İfade, konuşma, çiğneme, yutkunma ve nefes alma fonksiyonlarını yerine getirirler.

Maksillofasiyal kırığın redüksiyon sonrası fiksasyonu tedavide önemli bir adımdır. Yaygın olarak kullanılan fiksasyon yöntemleri arasında tek çene arkı splint fiksasyonu, çene arası fiksasyonu, çene arası ligasyon fiksasyonu, mini plak veya mikroplaka fiksasyonu, kranial ve çene fiksasyonu yer alır ve diğer yöntemler arasında perimaksiller fiksasyon ve kompresyon yer alır. plaka sabitleme.

1. Tek çene diş kemerinin splint sabitleme yöntemi: diş kemerinin şekline göre 2 mm çapında alüminyum tel veya kancalı diş kemeri ateli ile bitmiş ürün kullanmak ve daha sonra diş alanı boyunca ince metal ligasyon teli kullanmaktır, kırık segmentini sabitlemek için kırık hattının her iki tarafındaki dişlerin bir kısmına veya tamamına splint bağlanır. Bu yöntem, çene kemiğinin doğrusal orta hat kırığı ve lokalize alveoler kırık gibi belirgin yer değiştirmesi olmayan kırıklar için uygundur. .

2. Maksiller arası fiksasyon: Yaygın yöntem, üst ve alt dişlere kancalı bir diş kemeri ateli yerleştirmek ve ardından çenenin normal oklüzal ilişki pozisyonunda kalması için maksiller arası fiksasyon için küçük bir lastik bant kullanmaktır. Bu yöntem Güvenilirdir, çeşitli alt çene kırıkları için uygundur, avantajı çenenin iyi bir pozisyonda iyileştirilebilmesidir, fonksiyonun iyileşmesine yardımcı olur, dezavantajı ise yaralının yemek için ağzını açamaması ve ayrıca kolay olmamasıdır. Ağız hijyeninin sağlanması için hemşireliğin güçlendirilmesi gerekmektedir.

3. İnterosseöz ligasyon ve fiksasyon: Cerrahi açık redüksiyon durumunda, kırığın iki kırık ucu delinebilir ve daha sonra paslanmaz çelik tel aracılığıyla bağlanarak sabitlenebilir. Bu aynı zamanda güvenilir bir sabitleme yöntemidir. Çene kemiği kırığı ve dişsiz çene Çocuklardaki kırıklar da bu yöntemle düzeltilebilmektedir.

4. Küçük plak veya mikro plak fiksasyonu: Manuel açık redüksiyon esasına göre, kırığın iki kırık ucunun kemik yüzeyi boyunca uygun uzunlukta ve şekilde küçük bir plak veya mikro plak yerleştirilir ve özel bir vida kullanılır. Kırığın sabitlenmesi amacına ulaşmak için plakayı sabitlemek için kemik korteksine nüfuz eder. Genellikle alt çene için küçük plakalar kullanılırken, üst çene için mikro plakalar kullanılır.

5. Kranial ve maksillofasiyal fiksasyon yöntemi: maksiller enine kırık, fiksasyon için sadece mandibulaya güvenemez, fiksasyon için kafatasını kullanabilir, aksi takdirde orta yüz uzun süreli deformasyona eğilimlidir. Sabitleme yöntemi ilk önce kemer atelini yerleştirmektir Daha sonra ark splintinin bir ucunu paslanmaz çelik tel ile arka diş bölgesine bağlayın ve ark splintinin diğer ucunu da zygomaticocheek'in yumuşak dokusu boyunca ağız boşluğundan geçirin ve desteğine asın. Alçı başlığı.Aynı zamanda intermaksiller fiksasyon da eklendi.

Çene kırığının fiksasyon süresi hastanın yaralanmasına, yaşına ve genel durumuna göre belirlenebilir. Genellikle üst çene için 3~4 hafta, alt çene için 4~8 haftadır. Dinamik ve statik yöntem kullanılarak tedavi süresi kısaltılabilir. Çene arası fiksasyonu. Yöntem, 2 ila 3 haftalık immobilizasyondan sonra, besleme sırasında lastik halkanın çıkarılması ve uygun harekete izin verilmesidir. Güçlü internal fiksasyon için küçük plak veya mikro plak kullanımından sonra, fonksiyonel eğitim uygun şekilde gerçekleştirilebilir. Kırık iyileşmesini teşvik etmek için ilerleyin.