ortognatik 0.6 anatomik L plakası

İmplantların üzerindeki 1 mm'lik artışlarla kazınmış çizgiler, plakanın bükülmesi için görsel bir yardım sağlar.

Oral ve maksillofasiyal deformite, maksillanın anormal gelişiminden kaynaklanan maksillanın anormal boyut ve şeklini, üst ve alt maksilla arasındaki anormal ilişkiyi ve bunun diğer kraniyofasiyal kemiklerle ilişkisini ve ayrıca maksilla ile maksilla arasındaki anormal ilişkiyi ifade eder. dişler, ağız ve çene sisteminin anormal fonksiyonu ve anormal yüz morfolojisi. Ortognatik cerrahinin amacı, yanlış yerleşmiş dişleri düzeltmek, uyumsuz diş kemerini ve diş-çene ilişkisini düzeltmek, diş-çene arasındaki etkileşimi ortadan kaldırmak, Dişlenmeyi düzenleyin ve dişlerin telafi edici eğimini ortadan kaldırın, böylece kazınan kemik segmentinin tasarlanan düzeltme pozisyonuna sorunsuz bir şekilde hareket etmesini sağlayın ve dişler ile çeneler arasında iyi bir ilişki kurun.

Fauchard, 1928 gibi erken bir tarihte tek diş çıkığını diş klempiyle düzeltmeye çalışmıştı ancak kemik diş ve çene deformitelerinin cerrahi tedavisi 1848'de Hullihen tarafından geliştirildi ve ilk kez 1849'da rapor edildi. Keşfetmek ve geliştirmek için o dönemdeki sınırlı teknoloji ve tıbbi seviye nedeniyle tedavi etkisi ideal değildir, bu nedenle takip eden 100 yıl içinde diş ve çene-yüz deformitelerinin tedavisi yavaş ilerlemektedir. anesteziyoloji, temel cerrahi, uygulamalı anatomi ve özel cerrahi aletler, diş ve çene-yüz deformitelerinin cerrahi olarak düzeltilmesi hızla gelişmiştir.

1957 yılında Trauner ve Obwegeser ilk kez intraoral yaklaşım kullanılarak yapılan sagittal split ramus osteotominin Dal Pony (1961) tarafından geliştirildiğini ve maksillofasiyal deformitelerin cerrahi tedavisinde yeni bir aşamaya işaret ettiğini bildirmişlerdir. Uygulamalı anatominin çene ve doku kan besleme sisteminde birçok bilim insanının çabaları ve dinamik değişikliklerden sonra kemik kan beslemesini kesmesi, her dişe ulaşmak için modern çene cerrahisinin biyolojik temelini daha da attı. - - Kompozit doku pedikül translokasyonunun yapışkan periosteal kemik nakli, bilimsel temelini ve başarı garantisini sağlar. Ayrıca cerrahi-ortodontik kombine tedavi ilkesinin oluşturulması, diş ve çene-yüz deformitelerinin cerrahi tedavisini daha mükemmel hale getirir ve gerçek anlamda tedaviye girer. Fonksiyonun morfolojiyle birleştirildiği yeni bir dönem.

Dental ve maksillofasiyal deformiteleri olan hastaların cerrahi tedavisinin deformitelere ve tedavi gereksinimlerine dayanması gerektiğinden, normal diş ve çene-yüz yapısının üç boyutlu mekansal ilişkisini ve fonksiyonunu yeniden oluşturmak için diş ve kemik kompleksi kesilerek açılmalı ve hareket ettirilmelidir. Bu nedenle tedavi planı, diş? ilişkisinin ayarlanması, kemik kesisinin yeri, kemik hareketinin yönü ve mesafesi, cerrahi planın seçimi hepsi iyi düşünülmelidir. Ameliyattan önce doğru bir şekilde düşünülüp tasarlanmalı ve seçilen planın beklenen terapötik etkisi ameliyat öncesinde tahmin edilmelidir.

Ortognatik cerrahi, üst çenenin gelişiminin neden olduğu üst çenenin anormal boyut ve şeklinin neden olduğu fonksiyonel anormallikleri veya yüz morfolojisi anormalliklerinin yanı sıra üst çenenin boyutu ve şekli ile diğer yüz kemikleri arasındaki anormal ilişkiyi çözmek için kullanılır. Şiddetli üst alveolar anterior çıkıntı (diş), alt alveolar anterior çıkıntı (overbite), büyük ön çene açıklıkları ve ciddi kemik sapmaları dahil olmak üzere yüz özelliklerini iyileştirmek için cerrahi gerekebilir.